D-Ribose in detail

Voorwoord

Ik heb deze blogpost geschreven omdat ik merkte dat er veel onduidelijkheden waren rond onze zoetstofcombinatie. Ik stel vast dat de wetgeving op het etiket, mensen ertoe heeft aangezet te denken dat de voedingswaarde van ‘netto koolhydraten’ rechtstreeks verband houdt met glucose.

Technisch gezien is het zeker een goed referentiepunt, maar niet praktisch voor andere suikers. D-ribose is er daar één van.

Met een negatieve glycemische index die moet worden gecategoriseerd onder netto koolhydraten en die dezelfde categorie moet delen als b.v. glucose met een glycemische index van 100. Het is duidelijk dat de wetgeving een vervaldatum begint te bereiken en een update nodig heeft.

Wat zijn mitochondriën?

Mitochondriën zijn zeer dynamische dubbelmembraangebonden organellen (cellulaire componenten) die worden aangetroffen in het cytoplasma van de meeste eukaryote cellen, de cellen die een kern bevatten (1-3). Deze organellen hebben hun eigen DNA. De primaire functie van mitochondriën is het leveren van chemische energie die nodig is voor cellulaire biosynthese door hun vermogen om energie van voedingsmoleculen om te zetten en deze energie op te slaan in fosfaatbindingen binnen een molecuul dat bekend staat als ATP. Mitochondriën behoren tot de meest
belangrijke organellen in cellen. Ze fungeren als de krachtpatser van de cellen omdat 99% van de adenosinetrifosfaat (ATP) wordt geproduceerd in mitochondriën en ATP de belangrijkste energiebron is voor intracellulaire metabole routes. (4 – 7)

Wat is ATP?

Synthese van ATP (ook bekend als bio-energetica) in mitochondriën is essentieel voor het produceren van de energie die nodig is voor normale cellulaire processen. D-ribose is een van nature voorkomende monosacharide (eenvoudige suiker) in de pentoseroute die helpt bij de ATP-productie voor cellulaire ademhaling.
Cellulaire ademhaling is een reeks biochemische reacties in mitochondriën die resulteren in ATP-productie (8). Adenosinetrifosfaat wordt gegenereerd via een sterk georganiseerd systeem dat is ingebouwd in het binnenmembraan. Cellulaire ademhaling omvat drie processen:

Glycolyse
De citroenzuurcyclus (Krebs-cyclus)
De elektronentransportketen

Wat is D-ribose

D-ribose is een energieproducerend substraat van het ATP-molecuul en wordt vaak de “moleculaire valuta” genoemd vanwege zijn rol in intracellulaire energieoverdracht. Het ATP-molecuul is in staat om chemische energie op te slaan en te transporteren in cellen en is essentieel voor de synthese van kernzuren zoals DNA en RNA. Adenosinetrifosfaat bestaat uit fosfaat-, ribose- en adenosinegroepen die verbonden zijn via twee hoogenergetische fosfoanhydridebindingen in het molecuul. Daarom kan D-ribose gezien worden als de ” precursor” van ATP.
Het energiedragende molecuul dat wordt gegenereerd door cellulaire ademhaling en door de pentosefosfaatroute is een alternatieve route van glucosemetabolisme. D-ribose is een van nature voorkomend monosacharide dat in de cellen en met name in de mitochondriën wordt aangetroffen en is essentieel bij de energieproductie ( kreb cyclus). Zonder voldoende energie kunnen cellen hun integriteit en functie niet behouden.

Wat doet D-ribose ?

Het is een 5-koolstofketen (ook wel aldopentose genoemd) en is een belangrijk onderdeel van DNA, ribonucleïnezuur (RNA), acetyl-co-enzym A en ATP (8). Cellen produceren D-ribose via de pentosefosfaatroute (PPP) die essentieel is voor de productie van ATP.
Het is een molecuul dat betrokken is bij het opslaan en vrijgeven van energie, spiercontractie en de ontwikkeling van zenuwimpulsen – en ribonucleïnezuur (RNA), een molecuul dat betrokken is bij eiwitsynthese en andere celactiviteiten.

Wat is het verschil tussen D-ribose en andere enkelvoudige koolhydraten?

D-ribose is een pentosesuiker (5-koolstofkoolhydraat) in plaats van een gewone hexosesuiker als glucose (6-koolstofkoolhydraat). Het heeft 4 kcal/g zoals andere koolhydraten, maar het is een zeer zwakke brandstof. De cellen hebben beschermende enzymatische routes opgezet die voorkomen dat D-ribose wordt gebruikt als brandstof zoals glucose. De cel begrijpt het enorme verschil tussen D-ribose en andere koolhydraten.

Effecten van D-ribose op de bloedspiegel ?

Wetenschappers hebben de effecten van D-ribose sinds het einde van de jaren vijftig bestudeerd. Bij injectie bij diabetici (T2) en niet-diabetici veroorzaakt D-ribose geen verhoging van de bloedsuikerspiegel. Bij gezonde proefpersonen was er een snelle afgifte van insuline en een dramatische verlaging van de bloedsuikerspiegel. Daarom kan D-ribose bij gezonde individuen worden gezien als een suiker met een negatieve glycemische index. Voor de insulineresistente groep, aangezien hun glucose-intolerantie in ernst toenam, reageerden de proefpersonen significant minder op het bloedglucoseverlagende effect van d-ribose. Toch had de insuline resistente doelgroep geen verhoging van de bloedsuikerspiegel gezien (9)

Voordelen van D-ribose

Bij bepaalde pathologische aandoeningen, zoals hartfalen, bestaat er een cellulair energietekort in de mitochondriën van het hart. De vermindering van de ATP-productie is direct gecorreleerd met de verminderde toevoer van D-ribose in de mitochondriën. D-ribose is zowel oraal als intraveneus gebruikt bij patiënten voor veel verschillende pathologische aandoeningen, zoals:

chronisch vermoeidheidssyndroom (10)
fibromyalgie (11)
myocardiale disfunctie (12)
Gebruikt om atletische prestaties te verbeteren en symptomen van kramp, pijn en stijfheid na inspanning te verminderen (10)
Verbeterd herstel van ATP-niveaus en verminder cellulaire schade bij mens en dier (13 – 14)

Persoonlijke notitie

Omdat D-ribose de creatie van ATP vanaf het begin ondersteunt, heeft het veel potentieel in de bijdrage van Inca’cao tot de dagelijkse metabolische ondersteuning van onze klanten. Naast het feit dat Inca’cao het slachtoffer wordt van de beperkingen van verouderde etiketteringswetgeving, worden we vaak aangevallen door deze slechte bijgewerkte structuur die sommige individuen conditioneren.
Dit vanwege het verouderde ‘netto koolhydraten’-labelstructuur. Ook vinden zelfs mensen in een ketogene levenstijl dit verwarrend.

De grootste paradox over dit onderwerp: Theoretisch, op basis van de etikettering van deze verouderde wetgeving, zou Inca’cao het slechtste moeten zijn voor ketogene diëten. Praktisch gezien komen er weinig ketogeen merken in de buurt van de voedseltechnologie binnen Inca’cao.

Daarom nodigen we mensen uit om uit de conditionering te stappen en zelf hun eigen bloedsuikerspiegel beginnen met testen.
Wij wijken af van de acceptatie van wat als “normaal” beschoud wordt. We inspireren mensen met inspirerend design, ingrediëntbewustzijn en ondersteuning.

Conclusie

Ons lichaam kan zijn eigen ribose maken uit glucose, dit kost energie en is een zeer langzaam proces.
Exogene D-ribose van slechts 3-5 gram per dag heeft aangetoond dat het cellulaire ATP-niveaus binnen 6-22 uur na uitputtende inspanning weer normaal wordt. In plaats van te vertrouwen op onze eigen endogene D-ribose, duurt dit waarschijnlijk tussen de 26 en 93 uur, bovendien kost het veel energie. Een groot aantal ziekten van de moderne samenleving wordt veroorzaakt door mitochondriale disfunctie. Door op een prettige manier kleinere hoeveelheden D-ribose in onze dagelijkse routines te consumeren, kunnen we bijdragen aan het ondersteunen van de ATP-productie en minder stress op de mitochondriën. D-ribose verbeterde niet alleen de diastolische prestatie, maar verbeterde ook de fysieke activiteitsfunctie en kwaliteit van leven van het individu.